Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy [ludzie] wam urągają
i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią
kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie,
albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie.
Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.
(Mt 5, 10-12)
Ostatnie błogosławieństwo obiecuje nagrodę tym, „którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości”. Motyw sprawiedliwości łączy je z czwartym błogosławieństwem, które odnosi się do tych, którzy jej łakną i pragną. Nagrodą za prześladowanie dla sprawiedliwości jest ta sama co w pierwszym błogosławieństwie obietnica królestwa niebieskiego. Ważność ostatniego błogosławieństwa wynika z tego, że zawiera ono w swej treści jeszcze jedno błogosławieństwo (Mt 5, 11). Chodzi w nim o podkreślenie związku między prześladowanymi dla sprawiedliwości a losem Jezusa. Sformułowanie dodatkowego błogosławieństwa w drugiej osobie liczby mnogiej służy powiązaniu tekstu ośmiu błogosławieństw z następującymi po nich logiami Jezusa o soli i świetle (Mt 5, 13) 16). Specyfikę ostatniego błogosławieństwa wyraża też podwójne zaproszenie do radości (Mt 5, 12) – do medytacyjnych zamyśleń zaprasza na pielgrzymim szlaku ks. dr hab. Stanisław Haręzga prof. KUL, moderator Dzieła Biblijnego im. Jana Pawła II w Archidiecezji Przemyskiej.